Het gezinsinkomen is uitgangspunt bij de bepaling van de hoogte van de kinderalimentatie. Bij de bepaling van het alimentatiebedrag wordt gekeken naar het gezamenlijke inkomen van de ouders.
Uitgangspunt is dat kinderen er na de scheiding zo min mogelijk op achteruit mogen gaan. Zowel de vader als de moeder moeten wettelijk gezien bijdragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Deze bepaling gaat ook op wanneer ze niet daadwerkelijk een gezin hebben gevormd, dus niet met elkaar als een gezin hebben samengeleefd. Het bepalen van het gezinsinkomen ligt dan iets moeilijker.
Het is niet juist de netto inkomens van beide ouders bij elkaar op te tellen om een gezinsinkomen te kunnen bepalen. In twee huishoudens worden namelijk meer kosten gemaakt dan in één huishouden.
De berekening van de alimentatie moet plaatsvinden op basis van het gemiddelde van de behoefte, berekend op basis van het inkomen van de ene ouder alsmede de behoefte op basis van het inkomen van de andere.
Nadat de behoefte van het kind is berekend, moet op grond van de draagkracht van de onderhoudsplichtige het bedrag worden vastgesteld.
Terug naar: Echtscheiding Woordenlijst