Zelfvertrouwen en echtscheiding | hoe krabbel je weer op

Door een scheiding kan je zelfvertrouwen zwaar onder druk komen te staan. Hoe krabbel je daar weer een beetje van op? Daarover en meer schrijft Margot in haar vervolgverhaal over haar scheiding.

Als de natuur steeds kan vernieuwen, dan kan ik dat ook’. Wilskracht heeft mij tot nu toe door deze zware periode heen geholpen. En gelukkig zit ik nu tijdelijk in Bergen waar ik weer aansterk en opkrabbel. Het is begin november en over enkele dagen komt de moeder van mijn oppaskindje weer terug uit het ziekenhuis. Ze hebben mij gevraagd of ik nog een maand wil blijven, dan kan zij rustig verder aansterken want ze kan niet meteen alles weer oppakken. Mijn jongste dochter komt zo nu en dan bij mij langs en dan eten wij gezellig samen. Zij is zo lief, luistert naar mij en adviseert mij zelfs. Zij moet als enig nog thuiswonend kind kiezen bij welke ouder ze wil wonen. Vanaf het begin heeft ze gezegd graag bij haar vader te willen blijven. Dit legt zij mij deze avond uit. Ze vindt het enorm lastig om mij te vertellen dat ze niet met mij mee gaat, maar ik begrijp haar standpunt. Ik ben heel blij dat zij zo open over de echtscheiding kan praten terwijl zij toch zo emotioneel betrokken is.

Veel regelen

Bij een echtscheiding waar kinderen bij betrokken zijn moet er veel geregeld worden. Als je gaat scheiden moeten er zo wie zo veel afspraken worden gemaakt zoals bv de verdeling van het huis, het geld, alimentatie alle spullen maar het allerbelangrijkst zijn wel de kinderen. Hoe zit het met mijn recht om de kinderen te zien, bij mijn ex in huis? Hoe maak je afspraken over de verjaardag, kerst enzovoorts. Mijn dochter verzekert mij dat ik mij hier geen zorgen over hoef te maken, ik kom bij haar op visite als ze bij haar vader blijft wonen. Zij mag visite ontvangen en ik ben en blijf haar moeder waar ze samen een kopje thee mee drinkt bij haar thuis. Heerlijk gevoel dat ze er zo over denkt.

Mijn eigen huis

Ik vertel haar over het chalet waar ik heel enthousiast over ben. Ik ga er morgen weer naar toe, mijn oudste zus gaat dan met mij mee. De eigenaar vraagt nog even te veel voor de woning, dus ik wil met haar gaan onderhandelen. Ik heb vertrouwen dat het mij gaat lukken. Mijn dochter vindt het erg leuk voor mij dat ik wat gevonden heb, en ook niet zover uit de buurt. Ze vindt het wel vreemd dat haar moeder in een recreatiewoning gaat wonen, dat moet even wennen. Voor iedereen trouwens, maar iedereen vindt het verder wel een erg leuk idee. Ik ga vrijstaand wonen, in een schattig klein huisje met een oprijlaan en parkeerplaats voor 2 auto’s en ook nog in een rustige omgeving. Voor mij is vrijheid heel belangrijk, rust, ruimte en vrijheid!! Dit kan ik allemaal vinden in het bungalowpark in het kleine dorpje, maar er moet nog wel het één en ander voor geregeld worden.

Alles zelf uitzoeken

Een week geleden heb ik iets gelezen in de krant over permanent wonen in een recreatiewoning. Ik weet dat de regering bezig is en binnenkort een besluit neemt of het wel of niet wordt toegestaan  of wordt gedoogd. De gemeenten mogen zelf beslissen. Nu is het in de gemeente toegestaan en moet je in de maand januari uit de woning. Het zou heel erg zijn als ik de recreatiewoning koop en ze dan besluiten dat er geen permanente bewoning is toegestaan in het park, dan ben ik de pineut. Ik bel daarom de gemeente en vraag naar het bestemmingsplan en wat zij als gemeente gaan handhaven. Helaas kunnen zij mij niet veel vertellen over de toekomst, ze vragen mij om een mailtje te sturen dan kunnen ze het voor mij uitzoeken. Ik stuur meteen een mail met mijn vragen naar de gemeente en bereid mij verder voor.

Wat zijn mijn mogelijkheden?

Samen met mijn zus ga ik naar het bungalowpark kijken naar het chalet dat ik wil kopen. We zitten op de bank en hebben een fijn gesprek met de eigenaar. Zij vertelt over de jaren dat ze er zelf woont.  Ze adviseert dat als ik de woning wil kopen ik er per februari pas in kan. Als de gemeente besluit dat er niet permanent gewoond mag worden dan gaat dit hoogstwaarschijnlijk in per één januari, dus zou het voor mij beter zijn om mij dan al in te schrijven op het adres. Dat is nu nog wel toegestaan, en kan voordelen hebben op het permanent wonen. Als vrouw alleen kan ik geen hypotheek van 2 ton betalen. Een huurwoning is niet 1,2,3 voor handen, dat kan 6 tot 8 jaar duren. En dus is het kopen van het chalet voor mij de enige kans om leuk en betaalbaar te wonen.

Nieuw zelfvertrouwen

Heel spannend allemaal, alleen een huis kopen, een hypotheek afsluiten, over alles zelf beslissen en weer geloven in mezelf. Ik geniet van het zelfvertrouwen, dit was een tijdje weg, maar door de gesprekken met mijn dochters en zus en de tijdelijke oppas op Dana komt dit weer helemaal terug.

Margot Dekker schrijft iedere maand over haar eigen scheiding. Wil je de eerdere blogs ook lezen? Kijk dan even op haar persoonlijke pagina. Daar staan al haar verhalen bij elkaar.