Hoe een goed huwelijk toch kan eindigen in een echtscheiding

Hoe een goed huwelijk toch kan eindigen in een echtscheiding

Veel mensen met een goed huwelijk verliezen hun partner uit het oog, naarmate de tijd vordert. Ik heb daarom altijd gezorgd dat we elke dag een tijd samen doorbrengen, de dag bespreken en open zijn over het gevoel en liefde voor elkaar. Quality time!! We liepen elke avond na de warme maaltijd een uur langs mooie paden, eerst met de hond, later gezellig met z’n tweeën.

Dit is het persoonlijke verhaal van Margot. Ze is inmiddels gescheiden en vertelt hier hoe het allemaal wél goed begon.

Verliefd

Als de verliefdheidsperiode al een tijd voorbij is en er alleen nog “houden van” bestaat dan moet je iets ondernemen om elkaar vast te houden. Je hoort veel dat men de relatie als eentonig en saai benoemd. Vaak hebben partners dan de neiging om te vergeten waarom ze in eerste instantie voor deze persoon zijn gevallen en geven op, of accepteren het zoals het is zonder dat ze echt nog verliefd zijn. Ik ben heel verliefd geweest op mijn man, maar helaas is dat gedurende de tijd samen toch veranderd.

Relatie

Ik heb hem op mijn 18e ontmoet op het werk. We hebben veel gepraat en was hij zeer geïnteresseerd in mij. Ik heb enkele vriendjes gehad, maar die vroegen nooit zoveel aan mij. Hij vroeg veel over mijn verleden en wij leerden elkaar langzamerhand beter kennen. Ik was dus zeer enthousiast door zijn belangstelling voor mij en ik kon heel gemakkelijk open zijn over mijn gevoel. We konden uren praten, wat een verrijking. Dit was een zeer mooie kant van hem!
Zo gebeurde het dat we verliefd werden en een relatie kregen.

Samenwonen

Samen kochten we een woonboot en gingen al snel samenwonen. We genoten van de boot, ik leefde in een droom. Hij ging in militaire dienst, 3 weken weg- 1 week thuis. Ik vond hem erg stoer in zijn uniform. (Mijn vader was beroepsmilitair en dit was voor mij heel herkenbaar.) Mijn man was ook heel handig en alles wat er op de boot gedaan moest worden kon hij maken of realiseren. Ik was erg trots op hem, maar miste wel wat in onze relatie. Ik wist niet precies wat en vond dat in het begin ook niet zo’n probleem. Voor mij was hij lief en goed, hielp veel in het huishouden en niets was hem te veel. Hij was een geweldige vader voor de kinderen, wat wil een vrouw nog meer?

Kleine irritaties

Helaas rookte hij. Dat vond ik vanaf het begin niet leuk, en het ging mij steeds meer irriteren. Tijdens de wandelingen sprak ik er wel eens over. En dan beloofde hij om eraan te werken. Te stoppen als we zouden gaan samenwonen….als we gaan trouwen….als er kinderen komen en zo door. Maar dat het zo moeilijk was en hij het keer op keer probeerde, werd ook voor hem een kwelling.

Trouwen

Het samenwonen werd na 2 jaar afgesloten met een huwelijk en we kochten een woning. De kinderen werden geboren en hadden we een heerlijk leventje. Ik werd huisvrouw en genoot van de kinderen, het huishouden, vele hobby’s en ik deed heel veel vrijwilligerswerk in de avonduren. Mijn man was mijn adviseur en steunde mij bij mijn activiteiten. Hij ging enkele jaren naar de avondschool om verder te studeren en werd hij verzekeringsadviseur. Ik was trots op zijn leergierigheid, en bewonderde het dat hij doorging met studeren ondanks ons drukke leven met de kinderen.

De verschillen

Hij vond het ook geen probleem dat ik zo af en toe lekker uit dansen ging. Ik hield van salsa en ging regelmatig met vriendinnen en vrienden dansen. Zo af en toe ging hij mee, maar dansen was niet zijn ding. Hij hield van voetbal en deed aan veld en zaalvoetbal. Zo leefden we heel gelukkig samen maar ondanks de wandelingen, de gesprekken en de best leuke avondjes uit samen, groeide ik van hem af. Door kleine irritaties die steeds meer opstapelden en het roken werd de liefde voor elkaar een beetje minder. We waren te verschillend, hielden er verschillende meningen op na. Het geluk was dat we wel begrip voor de ander hadden. Het was fijn dat we elkaar bleven respecteren.

Kinderen worden groot

De kinderen werden ouder en ik ging buitenshuis werken. Ik had veel energie en genoot van het leven. Terwijl ik van alles ondernam ging hij steeds minder doen en lag hij vaak op de bank, naar de tv te kijken. Hij vond alles interessant, terwijl ik steeds minder tv wilde kijken en ’s avonds op computercursus ging, zo af en toe vergaderingen had en me op mijn vrije avonden achter de pc vermaakte met het schrijven, vrijwilligerswerk en het internet.

Relatietherapie

Ik kon geen leuke vrouw meer voor hem zijn. Hij was geen leuke echtgenoot meer voor mij. Tijdens de wandelingen bespraken wij dit allemaal, maar we kwamen er niet meer uit. We zijn daarom naar een relatietherapeut gegaan. We zijn er 4 keer naartoe gegaan, zijn erg open naar elkaar geweest en kregen veel ondersteuning. We werkten er samen aan om de relatie weer wat leven in te blazen. Hij snapte mijn gevoel en deed erg zijn best, stopte zelfs met roken. We hadden weer een fijne tijd samen.

Een ongeluk

In dat voorjaar kreeg mijn oudste dochter een motorongeluk. Er volgde een hele zware tijd. Mijn dochter werkte hard aan haar herstel. We hielpen haar waar mogelijk, maar had mijn man het er heel erg moeilijk mee. Hij verviel daarom weer in zijn oude patroon en hij kwam in een lichte depressie terecht. Dit werd helaas steeds erger. Dus ging hij op mijn advies naar een hypnotherapeut. In plaats van een verbetering werd de situatie alleen maar erger. We maakten nog steeds onze wandelingen na het eten, spraken nog steeds over dagelijkse dingen maar we werden minder open naar elkaar.

Mijn gevoel was weg

Hij was een lieve man, een geweldige vader voor de kinderen, hielp mij waar mogelijk en ik kon mij geen betere man wensen. Maar mijn gevoel voor hem was weg. En heb ik me heel erg ingehouden, heel erg mijn best gedaan om geen ruzie te maken maar dat heeft mij opgebroken. Mijn energie was op en het was van het ene op het andere moment klaar voor mij!!

Lees verder in de volgende blog van Margot, of kijk op haar eigen pagina voor meer info.

Over de schrijver
Ik, Margot Dekker, ben 27 jaar getrouwd geweest en vanaf 2007 gescheiden en alleenstaand. Ik heb 3 lieve, volwassen dochters. Het was geen gemakkelijke beslissing om te scheiden. Om alles te verwerken heb ik veel in een schriftje geschreven. Dit helpt mij bij het schrijven voor Stichting Oprecht Scheiden en kan ik veel met jullie delen. Ik schrijf elke maand een blog over mijn echtscheiding en alles waar ik tegenaan gelopen ben. Ik hoop dat mijn verhalen, die de realiteit benadrukken en niet altijd vrolijk zijn, jou kunnen helpen in het proces.Ik ben fulltime werkzaam als receptioniste/ administratief medewerkster in een zwembad en heb ik vele hobby’s. Schrijven doe ik nog altijd graag, maar mijn passie is dansen. Door het schrijven heb ik veel kracht gevonden, kon ik alles beter en op een rustig moment verwerken. Ik wens jullie veel inzicht, sterkte en liefde in je eigen proces.
Reactie plaatsen