Kind jarig tijdens je scheiding | hoe ervaar je dat

Kind jarig tijdens je scheiding | hoe ervaar je dat

De dag begon met een waterig zonnetje. Toch deed ik even de kachel aan, om de kou uit huis te halen. Maar er was ook koude in mij, ik was bang voor wat komen ging. Vanaf half 11 zouden de eerste mensen al komen voor mijn jarige jongste dochter. Dus snel even ontbijten, beetje opruimen en voorbereidingen treffen voor de visite. Vandaag is zij 18 jaar geworden! Ik wil alles uit de kast halen om haar een speciale, leuke dag te bezorgen. Zo normaal mogelijk doen tegen iedereen. Vooral tegen de schoonfamilie. En gewoon genieten van de dag. Voor mijn dochter.

Schoonfamilie

Mijn schoonfamilie heeft me altijd behandeld als een vreemde. Nooit het gevoel gegeven dat ik een leuk mens ben. Er was geen interesse. Naast mij zitten was bijna uit den boze. En als ik dan wat aan iemand vroeg werd er heel kort antwoord gegeven. In een brief aan mijn zwager, enkele maanden geleden, heb ik geschreven, ‘jullie hebben me de afgelopen 30 jaar behandeld als een melaatse’. Zo voelde dat voor mij. Dus blij dat ik na de scheiding geen contact meer hoef te hebben.

Koele felicitatie

Iedereen was uit bed en beneden, samen zaten we aan de eettafel met een kopje thee en een boterham. Daar ze zo allemaal met hun eigen ding bezig waren, ging ik maar verder met de voorbereidingen. Om half elf ging de deurbel. Mijn schoonmoeder en haar vriend zijn altijd vroeg. Mijn hart begon sneller te kloppen en kreeg ik toch wel wat angst. Mijn dochters en man bleven zitten dus ik liep naar de deur. Het laatste wat ik wilde is te gretig lijken door de voordeur wijd open te gooien en de schoonfamilie hartelijk te begroeten. Ik deed rustig de deur open, liet ze binnen en vermeed een kus of te veel lichamelijk contact. Ze liepen na een koele felicitatie direct door naar binnen, waar de meiden en mijn man hen begroetten. Gelukkig ging mijn man meteen koffiezetten en ze verder voorzien van taart. Pfff…………dat was goed gegaan. Maar wat is het lastig.

Genegeerd

Een uur later kwamen gelukkig mijn zuster en mijn moeder ook op visite. Ik ging met ze aan de eettafel zitten uit respect, zodat mijn man met de kinderen en zijn moeder, voor in de zithoek kon blijven zitten. Ze waren zo diep in gesprek, zacht fluisterend en ik zag hem zo af en toe een traantje wegpinken. Ik werd totaal genegeerd en dat fluisteren hielp ook niet echt.

Niets van aantrekken

s Middags waren er alleen vrienden en vriendinnen van mijn dochter. De sfeer was weer een beetje teruggekeerd. Omdat het heerlijk weer was buiten, gingen enkelen met de oudste dochters en mijn man naar buiten. Ze waren weer zwaar in gesprek met elkaar en werd er zo af en toe met een bepaalde blik naar mij gekeken. Ik kreeg er een vervelend gevoel van en deed mijn best om me er niets van aan te trekken.

De spanning ontvluchten

Aan de eettafel zaten de ouders van het oppaskindje van mijn jongste dochter. Zij waren heel gezellig naar mij toe. Vroegen mij heel geïnteresseerd hoe of wat. Ze zeiden dat ze het voor mij niet leuk vonden hoe er gereageerd werd. Dat ze het niet respectvol vonden naar mij toe. Waar 2 kijven 2 schuld. Ze zeiden dat ze er bewondering voor hadden dat ik doorging en iedereen bleef voorzien van een hapje en drankje. Toen kwam mijn jongste dochter naar binnen en schoof bij ons aan. Al pratende vertelde de vrouw van het stel dat ze binnenkort een zware operatie moest ondergaan en 2 maanden uit de roulatie zou zijn. Ze zocht oppas voor haar dochtertje. Zonder nadenken heb ik gelijk gezegd dat ik dat voor ze zou willen doen. Daar waren ze meteen heel blij mee. De komende dinsdag zou ik intrekken in hun huis om voor hun dochtertje te zorgen. Voor mij is dat 2 maanden weg hier, dus voor alle partijen een heerlijk vooruitzicht. Iedereen blij!!

Kind jarig tijdens je scheiding | hoe ervaar je dat

is geschreven door Margot Dekker. Margot is zelf gescheiden en organiseert nu single-reizen en activiteiten. In iedere blog van Margot kan je het vervolg lezen op haar vorige blog. Ze vertelt, heel open en persoonlijk, over hoe zij haar scheiding heeft meegemaakt.

Over de schrijver
Ik, Margot Dekker, ben 27 jaar getrouwd geweest en vanaf 2007 gescheiden en alleenstaand. Ik heb 3 lieve, volwassen dochters. Het was geen gemakkelijke beslissing om te scheiden. Om alles te verwerken heb ik veel in een schriftje geschreven. Dit helpt mij bij het schrijven voor Stichting Oprecht Scheiden en kan ik veel met jullie delen. Ik schrijf elke maand een blog over mijn echtscheiding en alles waar ik tegenaan gelopen ben. Ik hoop dat mijn verhalen, die de realiteit benadrukken en niet altijd vrolijk zijn, jou kunnen helpen in het proces. Ik ben fulltime werkzaam als receptioniste/ administratief medewerkster in een zwembad en heb ik vele hobby’s. Schrijven doe ik nog altijd graag, maar mijn passie is dansen. Door het schrijven heb ik veel kracht gevonden, kon ik alles beter en op een rustig moment verwerken. Ik wens jullie veel inzicht, sterkte en liefde in je eigen proces.
Reactie plaatsen