Eindelijk mijn eigen plekje na de scheiding | Depressies en dipjes

Depressies, dipjes, vallende blaadjes… daar heb ik gelukkig  nooit last van. Ja, af en toe heb ik mijn dag niet omdat het even een beetje tegenzit. Maar de volgende dag ga ik dan altijd weer met een frisse blik tegemoet. Nu ben ik weer een ervaring rijker want ik kwam zelf in een dipje terecht. Te veel aan mijn hoofd, niet weten wat te doen, te weinig rust, een te volle agenda, het convenant lezen en keuren en een verkeerde opmerking van iemand uit mijn omgeving en hoppa…………. ik was even van mijn stuk.

Oude pijn

Mij hielp het om te kijken wat er nu eigenlijk aan de hand is. Oud zeer van toen ik een jaar of 12 was, had ik nog niet helemaal verwerkt. Door een opmerking die iemand maakte op een moment waarop ik dat er echt niet bij kon hebben, kwam die oude pijn weer naar boven.

Mijn verdriet delen

Normaal heb ik zoiets van; niet aanstellen, positief blijven. Maar dit keer koos ik ervoor om wel die oude pijn en het verdriet te voelen. Door deze nare emoties niet te negeren, hoopte ik weer een klein stukje verwerkt te hebben. Ik vond het fijn om mijn verdriet met een goede vriendin te delen. Ik heb wat meer rust genomen en nu ben ik er weer.

Gescheiden ouders

Op 12 jarige leeftijd zijn mijn ouders gescheiden. Ik vond dat heel vervelend en kon daar niet over praten met mijn moeder of vader. Ik woonde toen in Suriname en mijn vader ging vrijwel direct na de mededeling uit huis. Hij ging dicht in de buurt wonen. En ik snapte er helemaal niets van. Mijn ouders hadden nooit zichtbaar ruzie gehad, tenminste niet dat mij is opgevallen.

Onverwerkt verdriet

Ik ben er echt jaren door van de rel geweest, ik heb me van alles in mijn hoofd gehaald en heb dit dus ook nooit goed verwerkt. Vlak na de scheiding zijn we naar Nederland vertrokken. Mijn vader bleef in Suriname wonen. Ook dat was ingrijpend en zwaar voor een meisje in de puberteit. Mijn moeder ging meteen fulltime werken. Ik kreeg de oppas over mijn kleine zusje.

De dagen worden korter

Nu ben ik bij mijn oppasgezin en de dagen worden korter en natter. Ik kan niet lekker in de zon zitten om op te laden, want het is niet echt lekker weer momenteel. Ik moet dus energie ergens anders uit halen, iets wat ik leuk vind. Ik ben vorige week naar een salsafeest geweest, wat mij heel veel goed heeft gedaan. Ik wil dit erin houden maar wil ook meer ondernemen om me prettiger te voelen en waar ik energie uit kan halen.

Goed voornemen

Ik vind wandelen ook heerlijk, de frisse wind die door je haren waait en je hoofd leeg maakt. Dus ik nam mij voor elk vrij moment te benutten door lange wandelingen te maken in de natuur. In Bergen zijn er vele wandelpaden, dus moet ik die maar gaan opzoeken. Vandaag dus mijn gymschoenen tevoorschijn gehaald en mijn sportkleding uit de koffer gehaald. Ik trek de deur achter mij dicht en ga richting de weilanden lopen.

Lekker opgeladen

Een uur later kom ik weer terug, lekker opgeladen. Nu snel mijzelf omkleden en  klaarmaken voor mijn dagelijkse taken. Ik merk dat ik dit er veel gemakkelijker vanaf breng. Eenmaal ’s avonds op de bank denk ik aan de dingen waar ik iets mee moet en denk ik veel helderder en opeens zijn er oplossingen die ik eerder vandaag niet zag.

Woning zoeken

Ik ga ook weer even naar het chaletpark waar ik 2 bezichtigingen heb gehad. Gewoon even kijken of er nog wat anders te koop is. Het leuke chalet wat ik dinsdag gezien had blijft de mooiste. Ik loop er even langs. En wat schept mijn verbazing, er staat een bord in de tuin!! Dit leuke mooie chalet met de rozenklimmers en veranda staat te koop! Ik bel meteen naar het mobiele nummer dat erbij staat.

Eindelijk mijn eigen plekje na de echtscheiding

Ik krijg de bewoonster aan de telefoon. Ze is thuis en nodigt mij uit om even naar binnen te komen. Binnen is het nog leuker, zo’n schattig chalet, grote tuin, rozen en heel zonnig gelegen. Ik hoef niet verder te zoeken, dit is wat ik wil en waar ik mijn best voor ga doen. Dit is voorbestemd. Ik neem direct een optie op het huisje. Eindelijk mijn eigen plekje!

Over Margot Dekker

Margot schrijft iedere maand een vervolgverhaal over haar eigen scheiding. Deze maand schreef zij: Eindelijk mijn eigen plekje na de echtscheiding |Vallende herfstblaadjes en andere deprimerende zaken. Benieuwd naar het hele verhaal? Je kan de voorgaande blogs van Margot nalezen op haar eigen pagina.

Over de schrijver
Ik, Margot Dekker, ben 27 jaar getrouwd geweest en vanaf 2007 gescheiden en alleenstaand. Ik heb 3 lieve, volwassen dochters. Het was geen gemakkelijke beslissing om te scheiden. Om alles te verwerken heb ik veel in een schriftje geschreven. Dit helpt mij bij het schrijven voor Stichting Oprecht Scheiden en kan ik veel met jullie delen. Ik schrijf elke maand een blog over mijn echtscheiding en alles waar ik tegenaan gelopen ben. Ik hoop dat mijn verhalen, die de realiteit benadrukken en niet altijd vrolijk zijn, jou kunnen helpen in het proces. Ik ben fulltime werkzaam als receptioniste/ administratief medewerkster in een zwembad en heb ik vele hobby’s. Schrijven doe ik nog altijd graag, maar mijn passie is dansen. Door het schrijven heb ik veel kracht gevonden, kon ik alles beter en op een rustig moment verwerken. Ik wens jullie veel inzicht, sterkte en liefde in je eigen proces.
Reactie plaatsen