In de Verenigde Staten werd in 1990 de zogeheten overlegscheiding ontwikkeld. Bij deze scheidingsmethode, ook wel collaborative divorce genoemd, heeft zowel de man als de vrouw een eigen advocaat die de belangen behartigt. Maar de belangrijkste opdracht van de advocaten is als een team te opereren zodat de cliënten in goed overleg het huwelijk kunnen beëindigen, zonder procederen.
De overlegscheiding is een wijze van conflictoplossing tussen mediation en procederen in. Alle voordelen die voor mediation kunnen worden genoemd gelden ook voor de overlegscheiding, of collaborative divorce. Alleen mag een mediator geen advies geven aan één van de partijen. Dat kan lastig zijn als er ongelijkheid is in positie van partners. Bijvoorbeeld als een van de partners ondernemer is of veel meer vermogen heeft dan de ander. Of als een van beide een overheersende rol in de relatie heeft. Het alternatief – het inhuren van een advocaat door elke partner en het starten van een procedure – is echter weinig aantrekkelijk. Partijen komen zo immers toch tegenover elkaar te staan.
Terug naar: Echtscheiding Woordenlijst