In deze blog advocaat Harm van Lingen over het verdelen van schulden: ‘Bij een echtscheiding moet je gaan verdelen wat er is aan gemeenschappelijke bezittingen. De schulden komen dan ook aan de orde. Bijvoorbeeld de hypotheekschuld bij de bank. Vaak maken de echtelieden in onderling overleg afspraken over wie die schulden gaat betalen. Bijvoorbeeld: de vrouw behoudt het huis en de hypotheek. Of: de man behoudt de auto en het doorlopend krediet bij de bank.
Wie betaalt de schuld?
Dat zijn op zich prima afspraken, maar bedenk daarbij wel dat de schuldeiser het recht blijft houden om beide echtelieden aan te spreken, als er in de toekomst niet meer betaald wordt. Stel dat in het voorbeeld van de auto en het doorlopend krediet, de man de auto total loss rijdt (en hij is niet verzekerd) of hij vertrekt met de noorderzon, en hij betaalt (daarom) de aflossing niet meer, dan kan de bank alsnog (ook) de vrouw aanspreken. De vrouw had daar, gezien de afspraken, niet meer op gerekend. Om die reden staat er in de afspraken vaak ook een ‘vrijwaringsbeding’, hetgeen inhoudt dat de man de vrouw moet vrijwaren voor dergelijke aanspraken van de bank. Maar, zoals uit het gegeven voorbeeld al blijkt, heeft zo’n vrijwaringsbeding niet altijd het gewenste effect. Als de man met de noorderzon is vertrokken, of als er bij hem niets te verhalen valt, heeft de vrouw toch nog steeds een probleem, ook als er een vrijwaringsbeding is opgenomen.
Verklaring van de bank
De meest zekere oplossing is dat de bank verklaart de vrouw niet meer te zullen aanspreken. De bank ontslaat de vrouw dan uit de hoofdelijke (= gezamenlijke) aansprakelijkheid. Het streven moet dus zijn om dat te bereiken. Maar helaas lukt dat in de praktijk lang niet altijd. De bank houdt immers liever 2 schuldenaren dan 1.’
Contact
Heb je vragen over dit onderwerp? Bel ons dan even via 0900-588 88 88 of vul het contactformulier in zodat wij met jou contact op kunnen nemen.
