Wat handig is voor jou als ouder om te weten over de ontwikkeling van mij, jouw kind, tijdens je scheiding…
Ik, jouw kind, moet mezelf ontwikkelen tot een volwassene op verschillende vlakken, en ik heb het idee dat jullie dit wel eens vergeten.
Ik moet mezelf ontwikkelen op zoveel gebieden.
Op verstandelijk gebied, oftewel intellectueel. Dat is dat ik bijvoorbeeld kan denken in concrete en abstracte concepten (vooral in de puberteit komt goed naar voren of ik dit wel of niet kan of doe. En dit heb ik nodig als ik mij staande wil houden) .
Ik moet mij sociaal ontwikkelen , dus hoe is mijn relatie tot iemand anders en hoe is de relatie met mezelf. De impact op het laatste wordt tijdens een scheiding vaak niet genoeg in de gaten gehouden door jullie, maar is zo belangrijk voor mij. Sociaal gaat namelijk vooral over mijn eigen zelfstandigheid, het vormen van mijn zelfbeeld, het vormen van mijn eigen identiteit.
Maar ook dat ik mezelf waardeer en dat ik zelfvertrouwen krijg.
Wat hieraan gelinkt is, is vooral de emotionele ontwikkeling. Ik reageer anders dan mijn broer en ook dan mijn zus, op de situaties waarin ik mij bevind. Wat dacht je van mijn onzekerheid over wat er komen gaat, de schaamte die ik voel omdat ik van gescheiden ouders ben en er minder geld is, mijn faalangst omdat ik mij niet meer kan concentreren, mijn onmacht omdat jullie zoveel verdriet hebben en ik dit niet kan wegnemen, mijn depressiviteit omdat ik geen uitweg zie, mijn eenzaamheid omdat ik niet begrepen wordt, mijn schuldgevoel omdat ik denk dat het door mij komt dat jullie nu ruzie hebben en gaan scheiden.
Als mijn vader of moeder hoop ik dat je inziet dat ik je nodig heb, niet alleen om de onzekerheid over geld of om mijn cijfers op school in de gaten te houden.
Ik heb vooral je vertrouwen nodig. En daar bedoel ik niet mee dat je mij alles moet ‘toe’vertrouwen want dat is echt too much. Dat doe je maar met je vrienden of vriendinnen. Nee, ik heb het vertrouwen nodig dat we het gaan redden. Dat je niet alleen maar naar mij kijkt maar mij ook ziet. Dat je mij niet alleen hoort, maar ook naar mij luistert! Dat je mij knuffelt omdat ik dat nodig heb.
Ik wil je laten weten dat het mogelijk is dat ik mij nu steeds meer zal proberen groot te houden en je vooral niet zal laten zien dat ik verdriet heb, dat ik het wel red. Het kan zijn dat ik soms zo boos ben, dat ik je even niet wil zien en wegvlucht naar het andere huis van papa of mama net waar ik die week of dat weekend moet zijn. Misschien sluit ik mij wel op en zeg ik niks meer, en concentreer ik mij zo op school, dat ik dat als excuus gebruik om maar niet bij je te zitten en je verdriet te zien. Het is raar maar ik denk dat jullie het zo druk hebben met ruzie maken, dat jullie vergeten dat ik geen pakketje ben dat je zomaar heen en weer kan schuiven, want jullie maken zelfs ruzie omdat ik vijf minuten te laat ‘terugbezorgd’ ben.
Misschien ga ik wel om een hond zeuren zodat ik lekker buiten de deur ben en geen gezeur krijg als ik liever met mijn koptelefoon naar mijn muziek luister in plaats van jullie gebekvecht over de telefoon te moeten aanhoren.
Wat ik stiekem hoop is dat je ondanks mijn reactie en gedrag, toch aan mij blijft vragen of het wel goed me mij gaat en mij zal ondersteunen in welke beslissing ik ook zal nemen. Dat je mij ondanks alles wil blijven zien en ook er alles aan zal doen om mij kenbaar te maken dat je me mist en wilt zien, ook al word je inmiddels wanhopig, opgeven is voor mij geen optie.
Dat deze moeilijke tijd langzaam overgaat in gewenning en ik met jouw steun toch een gelukkig mens zal worden. Dat ik Iemand worden mag die ondanks het verleden kan kiezen voor een partner en geluk.
Laten we er wat van maken zodat het gezegde ‘van gescheiden ouders krijg je gescheiden kinderen’ hier stopt.
noot gezins- en kindercoach:
In het grootbrengen van je kroost zal je herhaaldelijk je eigen ontwikkeling tegenkomen. Daar waar je vroeger als kind bepaalde onbewuste keuzes hebt gemaakt om te overleven ontdek je of je ze wel of niet hebt verwerkt.
Je kind zal je laten zien, meestal in conflictsituaties met jou (hij/zij spiegelt je als hetzelfde of tegengesteld) dat er emoties/verlangens zijn die bij jou nog niet zijn geheeld.
Kijk dan niet alleen naar het conflict maar kijk verder, in jezelf, naar wat jou nou werkelijk raakt en vind de kracht in jezelf om er open met je kind over te praten en waar nodig hulp te zoeken.
Jij en je kind worden er beter van en daarmee creëer je een betere wereld voor jullie en de mensen eromheen.
Oefening:
Vragen die je jezelf als ouder kunt stellen:
Wat vind ik nu leuk aan mijn kinderen?
Wat vind in lastig te vragen? of te vertellen?
Waar maak ik me zorgen over bij hun ontwikkeling?
belangrijk: Wat zegt dat over mij?
Brief aan mijn ouders
is geschreven door Debora Jones-Palumbo. Ze is Gezins- en Kindercoach en zelf ook kind van gescheiden ouders. Wil je in contact komen met Debora? Vul dan even ons contactformulier in of bel 0900-588 88 88. Of kijk op de eigen pagina van Debora op deze site.
